ActionSA kan nie met Pretoria se belastingbeursie vertrou word nie, waarsku Pretoria Sakekamer

‘n Verenigde front teen kriminaliteit, dapper stappe om Pretoria se begroting reg te ruk en ‘n prestasiekultuur. Dít is, volgens die Pretoria Sakekamer, die minimumkriteria wat sakelui aan enige politieke party wat die stadsleutels wil hê, stel.

“Ingevolge hiervan, het ActionSA en by name die nasionale en Gautengse voorsitters van die party, Michael Beaumont en Funzi Ngobeni die toets gedop,” verduidelik Fergus Ferguson, voorsitter van die Pretoria Sakekamer.

Volgens Ferguson gaan enige verdere onderhandelings met staatsdiensvakbonde in Pretoria nie die stad se finansiële of diensleweringsprobleme oplos nie, maar eerder die heersende kultuur van protes deur kriminaliteit versterk. Daarbenewens is daar in hierdie stadium nie uitstaande items op die onderhandelingstafel nie. Die versoek vir kwytskelding van die salarisverhoging is ingevolge die vorige loonooreenkoms is reeds na die bedingingsraad verwys en vandaar na die Arbeidshof. Die reg moet nou sy gang gaan.

“Ons het nou ‘n verenigde front nodig in Pretoria. Die Metrobestuur moenie nou die werkers probeer terugpaai werk toe nie. Hulle moet prestasiebestuur toepas. Dié wat nie hulle kant bring nie, moet soos die onwettige stakers, ontslaan word. Dié wat hulle deel doen en help om die wa uit die drif te help trek, sal wel later op grond van prestasie beloon kan word.”

Volgens Ferguson word staatsdienswerkers reeds bó hul privaatsektor eweknieë vergoed. “Dit is tyd dat dienslewering dit begin wys. Natuurlik sal dit nou, in die korttermyn moeilik wees om af te dwing en dienslewering gaan waarskynlik vir die afsienbare toekoms ‘n probleem bly terwyl die koring van die kaf geskei word. Dit skep egter geleenthede vir die privaat sektor en dit moet aangegryp word.”

Die Pretoria Sakekamer het ActionSA daarvan beskuldig dat hulle stemwerwing onder vakbondwerkers bó die stabilisering van die stad prioritiseer. “Die onderhandelingstafel is nie ‘n plek waar mens ‘n losprys vir dienslewering betaal nie. Dit is ook nie waar onwettige stakers omgekoop word nie. Die doel van die onderhandelingstafel is om transaksies op grond van prestasie en waarde vir geld te sluit. Vir die afsienbare toekoms gaan staatsdienswerkers eers moet wys wat in hulle steek.”